Trylogia sequeli Gwiezdnych Wojen bardzo spolaryzowało publikę, jednakże widzowie byli w większości zgodni, że Kylo Ren to zdecydowanie jedna z mocniejszych stron tych filmów. Wielu więc czekało na okazję, żeby móc lepiej poznać tę postać. Tą okazją była komiksowa mini-seria autorstwa Charlesa Soula pod tytułem „Kylo Ren. Początki”.
Jednym z największych wad trylogii sequeli, była niewątpliwie zbyt duża ilość pytań, na które nigdy w tych filmach nie dostaliśmy żadnej odpowiedzi. Charles Soule podjął się ambitnego zadania szerszego poruszenia nurtujących fanów kwestii oraz odpowiedzenia na wiele masowo zadawanych pytań. Czy mu się to udało? Niekoniecznie.
Problemem „Kylo Ren. Początki” jest to, że często zamiast odpowiadać na jakieś pytanie, ten zadaje kilka kolejnych, lub tylko udaje że na nie odpowiedział. Dobrym przykładem są znienawidzeni przez fanów Rycerze zakonu Ren, którzy w filmach nie mieli dla siebie żadnego miejsca. Tutaj rycerze się pojawiają i odgrywają w teorii istotną dla fabuły rolę, jednakże w praktyce nadal nie mamy pojęcia kim są i czym tak właściwie się zajmują. Zamiast nadać im jakikolwiek charakter, Charles Soule robi z nich bandę anonimowych i bezbarwnych przegrywów, którzy tylko udają że są tacy grozni. Jednym nowym elementem jest poznanie ich przywódcy – Rena. Ten niestety jest dość jednowymiarową i nudną postacią, a fakt że od samego początku wiemy co się z nim stanie, nie pomaga w zaangażowaniu się w losy tej postaci. Chyba najważniejsza kwestia jaką była znajomość Bena Solo ze Snokiem, została potraktowana bardzo po macoszemu i ponownie dostajemy więcej pytań niż odpowiedzi. Nadal nie wiemy jak się poznali, nadal nie wiemy co Snoke w zasadzie robi, nadal nie wiemy jakie ma koneksje z Rycerzami Ren i nadal nie wiemy nic o początkach Najwyższego Porządku. Szkoda, ponieważ było tutaj miejsce na odpowiedzi na te wszystkie pytania. Generalnie uważam że błędem było rozpoczęcie tego komiksu sekwencją spalenia świątyni Luke’a Skywalkera. Według mnie o wiele lepszym rozwiązaniem byłoby zakończenie historii tą sekwencją, żeby wcześniej móc pokazać czytelnikom jak wyglądał nowy zakon Skywalkera. Niestety komiks nie wykorzystuje tej szansy.
W takim razie skoro nie dostajemy tutaj praktycznie żadnych odpowiedzi, to czy „Kylo Ren. Początki” jest dobrym komiksem? Według mnie tak, aczkolwiek nie jest to nic szczególnego. Przyznam szczerze że pierwszy raz czytałem tę pozycję cztery lata temu kiedy miała ona swoją premierę w USA. Wtedy czytało mi się to lepiej, teraz gdy wiedziałem czego się spodziewać trudno mi było się zaangażować w całość. Charles Soule nadał tej historii bardzo szybkie tempo, moim zdaniem aż zbyt szybkie. Nie mamy tutaj nawet chwili na oddech, ponieważ opowieść tak bardzo pędzi i w żadnym momencie nie zamierza się zatrzymać. Według mnie te cztery zeszyty to zdecydowanie zbyt mało i gdyby lekko wydłużyć całość, to na pewno dużo lepiej by się śledziło tę historię. Rysunki niestety niespecjalnie przypadły mi do gustu. To po prostu od tak poprawnie narysowany i pokolorowany komiks i nic ponad to. Na minus wypada za to tłumaczenie. Ren mówi w bardzo dziwny i nienaturalny sposób, jakby na siłę chciał pokazać że jest taki młodzieżowy i wyluzowany. Niektóre jego dialogi przetłumaczone na nasz rodzimy język, były dla mnie dość żenujące i wybijające z rytmu.
„Kylo Ren. Początki” świetnie sprawdza się jako niezbyt wymagająca lektura o której dość szybko zapomnimy, niestety dużo gorzej wypada w kwestii opowiedzenia o tych tytułowych początkach. Polecam nie oczekiwać niczego więcej niż po prostu dobrego komiksu rozrywkowego, wtedy powinniście być zadowoleni z czasu spędzonego nad lekturą.
Komiks do recenzji otrzymaliśmy w ramach współpracy ze Egmontem i filią Świat Komiksu, za co serdecznie dziękujemy. Recenzowany komiks znajdziecie na stronie wydawnictwa.
Przeczytaj również: Nowy rozdział epopei Jonathana Hickmana – RZĄDY X. X-MEN. TOM 1 [RECENZJA]
