Diuna zagościła w wyobraźni widzów na dobre ze względu na filmy Denisa Villeneuve’a. Niebawem premierę będzie miał pierwszy serialowy spin-off, pojawiają się kolejne zapowiedzi gry MMO „Dune: Awekening, a gdzieś tam, wspomniany reżyser, planuje już ostatni film z trylogii.
Po komiks „Diuna: Ród Harkonnenów”, sięgnąłem aby wzbogacić moją wiedzę na temat świata wykreowanego przez Franka Herberta. Jego autorami są Brian Herbert i Kevin J. Anderson. Zeszyt opowiada historię tytułowego rodu. Przedstawia członków rodziny, tłumaczy skąd wzięła się choroba Barona, dopełnia postać Rabbana, który w pierwowzorze (w mojej opinii) nigdy nie dostał zbyt wiele czasu. Wspomina też o innych rodach, np. Atrydów i księciu Leto.
To zgrabnie opowiedziana historia, ale jednak trochę o niczym. Stanowi dobre podwaliny do tego co już znamy. I nie ważne czy z książek, czy może jednak z filmów, bo te są bardzo wierne. Tom pierwszy mógłbym porównać do części pierwszej filmu. Jest bardzo dobrze ułożony i rozstawia pionki na planszy, ale jeszcze nimi nie porusza. Mimo, że kolejne strony wydania to często kolejna lokacja i można by się w tym przeogromnym świecie pogubić, to tak nie się nie dzieje. Wynika to z tego, że konstruowana intryga skupia się właśnie na rodzie Harkonnenów, którzy, jak się okazuje rozsiani są po całej galaktyce, a nie siedzą tylko w swojej rodzinnej planecie Giedi Prime.
Nawet jeśli historia nie jest do końca angażująca to fantastyczne rysunki autorstwa Michaela Sheflera są ogromnym plusem pierwszego tomu. Przepiękna kreska utrzymana w mrocznym klimacie tak charakterystycznym dla rodu tych złych, rodu Harkonnen. Preludium do kultowej „Diuny” w wydaniu komiksowym to pozycja godna polecenia. To przystępna opowieść pozbawiona zawiłości fabularnej głównej serii, jednak nie odbiegająca od jej ciężkiego, ale interesującego klimatu.
„Diuna: Ród Harkonnenów. Tom 1” otrzymałem od wydawnictwa Non Stop Comics bezpłatnie i nie miało to wpływu na moją ocenę. Jeśli interesują was inne teksty o komiksach, tdo zapraszam was tutaj.
